ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΡΟΥΣΩΝΑ

  Υπεύθυνη εργασίας:   ΦΡΑΓΓΙΟΥΔΑΚΗ ΜΑΡΙΑ Καθηγήτριες:   ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ ΜΑΙΡΗ, ΒΑΡΒΕΡΑΚΗ ΙΟΚΑΣΤΗ Μάθημα:   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΤΟ ΣΠΙΤΙ "ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ" ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ   Η Ειρήνη, η Μαίρη, η Μιχαέλα κι η Σοφία εμπνέονται από τη... σκοτεινή πλευρά του Κρουσώνα και λογο-τεχνούν με τρόμο  Οι μαθήτριες εμπνεύστηκαν την ιστορία τους από ένα αληθινό εγκαταλελειμμένο σπίτι του Κρουσώνα. Έβγαλαν φωτογραφίες, έγραψαν κείμενο σε χαρτί που του έδωσαν την όψη του παλιού και φθαρμένου κειμένου. Έκαναν κολάζ από παλιές φωτογραφίες και αποκόμματα εφημερίδων και παρουσίασαν την εργασία τους στο χώρο της Βιβλιοθήκης του Γυμνασίου Κρουσώνα. Σαν σήμερα, 30 Σεπτεμβρίου ήταν που ζήσαμε μία αξέχαστη μέρα, όχι μόνο εγώ αλλά και η παρέα μου.  Είχαμε πάει βόλτα, όπως συνηθίζαμε, στα γνωστά μας μέρη, αλλά, έτσι όπως περνούσαμε από ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι, ακούσαμε περίεργους θορύβους. Δε δώσαμε   ιδιαίτερη σημασία. Μετά από μια βδομάδα ξαναπεράσαμε από εκείνο το σημείο, όμως αυτή τη φορά οι θόρυβοι ήταν ακόμα πιο δυνατοί, πράγμα που μου κίνησε την περιέργεια. Ο πιο θαρραλέος της παρέας δεν έχασε την ευκαιρία να μας προτείνει ν

 ΟΙ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΤΟΥ ΓΙΟΦΥΡΙΟΥ Για ένα γιοφύρι πέτρινο  η αγάπη μας χωρίζει,  εσύ νεκρή, εγώ κερί  κι ο χρόνος να δακρύζει. Τρεις αδερφάδες ήσασταν και οι τρεις κακογραμμένες, αλίμονο στη μοίρα σας που σας ήθελε κτισμένες. Σε ένα γιοφύρι πέτρινο θα κτίσω το κορμί σου, να σε θυμούνται μια ζωή πώς έφυγε η ζωή σου.   Εμάς το κτήρι του σεβντά θα στέκει χίλιους χρόνους,  έχει γιοφύρια πέτρινα με δάκρυα και με πόνους. Μόνο ο πρωτομάστορας που χτίζει το γιοφύρι, να βάλει μέσα το κορμί, ήλιος να μην του μείνει. Θυσίασα το σώμα μου, να φταίνε τα γιοφύρια... Μαθητής: Φίλιππος Δρακογιαννάκης Καθηγήτρια: Δήμητρα Μαρκοπούλου Μάθημα:  "Το Γιοφύρι της Άρτας",  Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ΄ Γυμνασίου