"Μάτια μου" - Εσωτερικός Μονόλογος της Εμμανουέλας Σκαρπαθιωτάκη

Στις 11 Απριλίου 38 μαθητές του Λυκείου Γαζίου επισκέφτηκαν το Γυμνάσιο Κρουσώνα στο πλαίσιο υλοποίησης κοινής δράσης φιλαναγνωνίας και συνεργασίας των δύο σχολείων. Οι μαθητές του Λυκείου Γαζίου δώρισαν στο Γυμνάσιο βιβλία για να ενισχύσουν τη Βιβλιοθήκη του και να ενισχύσουν τη Λέσχη Ανάγνωσης "Ο Κρουσώνας διαβάΖΕΙ διαφορετικά". 

Η μαθήτρια της Γ΄ Τάξης του Λυκείου Γαζίου Θεωρητικής Κατεύθυνσης Εμμανουέλα Σκαρπαθιωτάκη δώρισε στο σχολείο μας κι αυτή το βιβλίο "Μάτια μου" συμμετέχοντας στην εκστρατεία "Πήρα κι εγώ ένα βιβλίο". Επιπλέον με αφορμή το βιβλίο το οποίο διάβασε και μας παρουσίασε, έγραψε και τον παρακάτω εσωτερικό μονόλογο της τυφλής ηρωίδας του βιβλίου. 

Την ευχαριστούμε πολύ και της ευχόμαστε να είναι πάντα δημιουργική.

"Εσύ είσαι τα μάτια μου! Σ' αγαπάω με όλη μου την ψυχή. Δε θα στο πω όμως τώρα. Δε θέλω να τελειώσει ποτέ αυτή η μέρα. Δε θέλω να φύγουμε. Θέλω να κάτσουμε εδώ να μας βρει η επόμενη Δύση και η μεθεπόμενη και η κάθε Δύση του ηλίου με εσένα αγκαλιά να μου περιγράφεις τα χρώματα, τα σύννεφα, το γαλάζιο της θάλασσας, όλα! Δε θέλω να φύγει το καλοκαίρι, Λουκά. Να συνεχίσεις να μου διαβάζεις λογοτεχνικά βιβλία, να κολυμπάμε παρέα τα απογεύματα... Το σούρουπο όταν κόβουμε δρόμο από το σοκάκι πίσω από το μπακάλικο που οδηγεί στη θάλασσα! Το πέτρινο δρομάκι αυτό με τη στεφανωτή της οποίας η μυρωδιά κατακλύει όλο το χωριό. Σε εκείνο το σοκάκι νιώθω πως ξαναζώ έχοντας εσένα να με κρατάς από το χέρι προσέχοντας μην παραπατήσω πουθενά και χτυπήσω. Εκείνο το σοκάκι που φοβάσαι τις πέτρες το έχω περπατήσει τόσες φορές που ξέρω την κάθε λακκούβα, όμως με χαροποιεί η προστατευτικότητά σου. Ακόμα και τώρα είσαι δίπλα μου, όμως κάτι με τρομάζει, έχω ένα κακό προαίσθημα. Κάτι κακό θα συμβεί! Τι τα σκέφτομαι τώρα αυτά, η ιδέα μου θάναι, όσο σε έχω δίπλα μου τίποτα δε με τρομάζει.

Η θάλασσα είναι λάδι τώρα. Έχει άπνοια".