Αναρτήσεις

Έγιναν τεχνολόγοι και βραβεύτηκαν!

Εικόνα
 Αερόστατα, νερόμυλος, ανεμογεννήτρια, πυροσβεστικό όχημα, φορτηγό, φακός, χαρταετός και αυτοκίνητα διαγωνίστηκαν σε μία έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο Γυμνάσιο Κρουσώνα. Τα έργα, που άλλα διέθεταν κίνηση και άλλα παρέμεναν στατικά, ήταν δημιουργίες των μαθητών της Α΄ τάξης στο πλαίσιο του μαθήματος της Τεχνολογίας με υπεύθυνη καθηγήτρια την τεχνολόγο του σχολείου μας, κυρία Γεωργία Παντέμη. Στην έκθεση των έργων των μαθητών που διήρκησε μία εβδομάδα, η κυρία Γεωργία Παντέμη ζήτησε από τους μαθητές του σχολείου να ψηφίσουν και έτσι πραγματοποιήθηκε ψηφοφορία για την ανάδειξη των τριών καλύτερων κατασκευών με σκοπό την επιβράβευση - ανταμοιβή των μαθητών αλλά και για τη μύησή τους στην εκλογική και δημοκρατική διαδικασία. Η κάλπη στήθηκε, τα έργα αριθμήθηκαν και οι μαθητές ψήφισαν. Με το πέρας της εβδομάδας έγινε καταμέτρηση των ψήφων, παρουσία της διευθύντριας του σχολείου κυρίας Άννας Μεσσαριτάκη, όπου έγινε και η ανάδειξη των τριών κατασκευών που μάζεψαν τις περισσότερες ψήφους. Νικ

Αφροδίτη Εγγλέζου: Μας μίλησε για "Το σκισμένο τούλι"❤️

Εικόνα
Στις 11 Απριλίου 38 μαθητές του Λυκείου Γαζίου επισκέφτηκαν το Γυμνάσιο Κρουσώνα στο πλαίσιο υλοποίησης κοινής δράσης φιλαναγνωνίας και συνεργασίας των δύο σχολείων. Οι μαθητές του Λυκείου Γαζίου δώρισαν στο Γυμνάσιο βιβλία για να ενισχύσουν τη Βιβλιοθήκη του και να ενισχύσουν τη Λέσχη Ανάγνωσης "Ο Κρουσώνας διαβάΖΕΙ διαφορετικά". Μεταξύ των μαθητών του Λυκείου Γαζίου, η Αφροδίτη Εγγλέζου μάς μίλησε για "Το σκισμένο τούλι" της Έλενας Ακρίτα. Διαβάστε την παρουσίαση και τις σκέψεις της για το βιβλίο αυτό: Είναι από τα βιβλία που μένει ζωντανό μέσα μας. Οι διάλογοι, ανθρώπινοι και αναγνωρίσιμοι χαρακτήρες και ιστορίες που πρέπει να ειπωθούν. Αυτά μου αρέσουν σε όλα τα βιβλία της Ακρίτα, και στο «Σκισμένο τούλι» η συγγραφέας κάνει τόσο καλά αυτό που ξέρει: γράφει με ζωντάνια, συνομιλεί με το σήμερα, με στιβαρά θεμέλια στις αναμνήσεις του χθες. Οι γυναίκες που πρωταγωνιστούν στο «Σκισμένο τούλι» λειτουργούν σαν μια γιορτή ακόμη κι όταν η πλοκή γίνεται πιο βαριά ακόμη κα

"Μάτια μου" - Εσωτερικός Μονόλογος της Εμμανουέλας Σκαρπαθιωτάκη

Εικόνα
Στις 11 Απριλίου 38 μαθητές του Λυκείου Γαζίου επισκέφτηκαν το Γυμνάσιο Κρουσώνα στο πλαίσιο υλοποίησης κοινής δράσης φιλαναγνωνίας και συνεργασίας των δύο σχολείων. Οι μαθητές του Λυκείου Γαζίου δώρισαν στο Γυμνάσιο βιβλία για να ενισχύσουν τη Βιβλιοθήκη του και να ενισχύσουν τη Λέσχη Ανάγνωσης "Ο Κρουσώνας διαβάΖΕΙ διαφορετικά".  Η μαθήτρια της Γ΄ Τάξης του Λυκείου Γαζίου Θεωρητικής Κατεύθυνσης Εμμανουέλα Σκαρπαθιωτάκη δώρισε στο σχολείο μας κι αυτή το βιβλίο "Μάτια μου" συμμετέχοντας στην εκστρατεία "Πήρα κι εγώ ένα βιβλίο". Επιπλέον με αφορμή το βιβλίο το οποίο διάβασε και μας παρουσίασε, έγραψε και τον παρακάτω εσωτερικό μονόλογο της τυφλής ηρωίδας του βιβλίου.  Την ευχαριστούμε πολύ και της ευχόμαστε να είναι πάντα δημιουργική. "Εσύ είσαι τα μάτια μου! Σ' αγαπάω με όλη μου την ψυχή. Δε θα στο πω όμως τώρα. Δε θέλω να τελειώσει ποτέ αυτή η μέρα. Δε θέλω να φύγουμε. Θέλω να κάτσουμε εδώ να μας βρει η επόμενη Δύση και η μεθεπόμενη και η κάθε Δύ

Ο Μανιασμός (βίντεο)

Εικόνα
  Η Ιλιάδα γίνεται τραγωδία στα Κρητικά από τους μαθητές του Γυμνασίου Κρουσώνα Σύμφωνα με την υπεύθυνη καθηγήτρια Δήμητρα Μαρκοπούλου: "Πρόκειται για μια σύνθεση των ραψωδιών Α, Γ, Ζ, Ι, Π, Χ, Ω, στην οποία παρακολουθούμε τα δράματα που γεννά ο πόλεμος τόσο στους ηττημένους όσο και στους νικητές. Τον πόλεμο τον γεννά ο θυμός. Θυμός ανάμεσα σε λαούς, ανάμεσα σε ανθρώπους και θεούς. Όλοι οι ήρωες έχουν θυμό: ο Χρύσης, ο Αχιλλέας, ο Αγαμέμνονας, ο Έκτορας, ο Πάτροκλος, αλλά και οι θεοί αντίστοιχα εμφανίζονται θυμωμένοι: ο Απόλλωνας, ο Δίας, η Θέτιδα, η Ήρα. Μόνο οι γυναίκες είναι πονεμένες. Κανένας θυμός για την Ανδρομάχη. Μόνο θλίψη για τη μοίρα που την περιμένει.  Το έργο μας αποτελεί μια αντιπολεμική κραυγή στη σκιά του σύγχρονου πολέμου στη Γάζα. Λέμε όχι στο θυμό, όχι στον πόλεμο!"

Χαρτογραφώντας το χωριό πριν την περιήγηση...

Εικόνα
  Υπεύθυνη εργασίας:   ΦΡΑΓΓΙΟΥΔΑΚΗ ΜΑΡΙΑ Καθηγήτριες:   ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ ΜΑΙΡΗ, ΒΑΡΒΕΡΑΚΗ ΙΟΚΑΣΤΗ Μάθημα:   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Εικόνα
ΤΟ ΣΠΙΤΙ "ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ" ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ   Η Ειρήνη, η Μαίρη, η Μιχαέλα κι η Σοφία εμπνέονται από τη... σκοτεινή πλευρά του Κρουσώνα και λογο-τεχνούν με τρόμο  Οι μαθήτριες εμπνεύστηκαν την ιστορία τους από ένα αληθινό εγκαταλελειμμένο σπίτι του Κρουσώνα. Έβγαλαν φωτογραφίες, έγραψαν κείμενο σε χαρτί που του έδωσαν την όψη του παλιού και φθαρμένου κειμένου. Έκαναν κολάζ από παλιές φωτογραφίες και αποκόμματα εφημερίδων και παρουσίασαν την εργασία τους στο χώρο της Βιβλιοθήκης του Γυμνασίου Κρουσώνα. Σαν σήμερα, 30 Σεπτεμβρίου ήταν που ζήσαμε μία αξέχαστη μέρα, όχι μόνο εγώ αλλά και η παρέα μου.  Είχαμε πάει βόλτα, όπως συνηθίζαμε, στα γνωστά μας μέρη, αλλά, έτσι όπως περνούσαμε από ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι, ακούσαμε περίεργους θορύβους. Δε δώσαμε   ιδιαίτερη σημασία. Μετά από μια βδομάδα ξαναπεράσαμε από εκείνο το σημείο, όμως αυτή τη φορά οι θόρυβοι ήταν ακόμα πιο δυνατοί, πράγμα που μου κίνησε την περιέργεια. Ο πιο θαρραλέος της παρέας δεν έχασε την ευκαιρία να μας προτείνει ν
Εικόνα
 ΟΙ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΤΟΥ ΓΙΟΦΥΡΙΟΥ Για ένα γιοφύρι πέτρινο  η αγάπη μας χωρίζει,  εσύ νεκρή, εγώ κερί  κι ο χρόνος να δακρύζει. Τρεις αδερφάδες ήσασταν και οι τρεις κακογραμμένες, αλίμονο στη μοίρα σας που σας ήθελε κτισμένες. Σε ένα γιοφύρι πέτρινο θα κτίσω το κορμί σου, να σε θυμούνται μια ζωή πώς έφυγε η ζωή σου.   Εμάς το κτήρι του σεβντά θα στέκει χίλιους χρόνους,  έχει γιοφύρια πέτρινα με δάκρυα και με πόνους. Μόνο ο πρωτομάστορας που χτίζει το γιοφύρι, να βάλει μέσα το κορμί, ήλιος να μην του μείνει. Θυσίασα το σώμα μου, να φταίνε τα γιοφύρια... Μαθητής: Φίλιππος Δρακογιαννάκης Καθηγήτρια: Δήμητρα Μαρκοπούλου Μάθημα:  "Το Γιοφύρι της Άρτας",  Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ΄ Γυμνασίου